Kız isteme ve söz kesimi önce babalardan habersiz oğlan anası, kız anasının ağzını yoklar. Oğlan anası, kız anasını ikna ettikten sonra durum babalara açılır. Her yerde oğlan, evlenme çağına gelince kendisine istenecek kızın babasına iki uygun kimse gönderilerek kız istenir. O da “Bir ailemle görüşeyim, kızıma da sorayım, onlar isterlerse olur. Bundan iyi bir oğlan mı bulacağım.” diyerek cevap verir. Bir hafta sonra tekrar gidilir, ancak yine kesin cevap alınamaz. Ancak üçüncü gidişte söz kesilebilir. Kız evine giden dünürcüler biraz oturduktan sonra “Allah’ın emri, peygamberin kavliyle kızınız... Oğlumuza münasip görerek istemeye geldik” derler. Kız evi nazlanır, “kızımız küçük” gibi mazeretler ileri sürerler. Sonra dünürcüler “Siz konuşun, cuma akşamı biz nişanımız getiririz” derler ve kalkarlar. Kız istemeye gidenler ayakkabılarını çevrilmiş bulurlarsa kızın verileceğini, çevrilmemiş ise verilmek istenmediğini anlarlar. Söz kesilince kızı istemeye gelenlerle oğlana bir mendil (yağlık) gönderilir. İsteyiciler oğlan evine döndüklerinde tavuk, hindi gibi bir ziyafetle ağırlanırlar.